Steenstortfundering
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een steenstortfundering is een funderingslaag die bestaat uit aangetrild of verdicht gebroken puin of grove steenslag en dient als stabiele onderlaag voor lichte constructies of verhardingen.
Omschrijving
Deze funderingstechniek wordt toegepast om de draagkracht van de ondergrond te verbeteren en het gewicht van de bovenliggende constructie, zoals bestrating, een terras of oprit, gelijkmatig te verdelen. De dikte van de laag gebroken puin of steenslag varieert afhankelijk van de belasting en de draagkracht van de oorspronkelijke ondergrond, vaak tussen de 15 en 30 cm. Goede verdichting door aanstampen, trillen of walsen is essentieel voor de stabiliteit en duurzaamheid van de fundering. Bij een zeer weinig draagkrachtige ondergrond kan het gebruik van geotextiel onder de funderingsmaterialen aanbevolen zijn om druk beter te verdelen en menging van materialen te voorkomen.
Materialen
Voor een steenstortfundering wordt veelal gebruik gemaakt van grove steenslag of gebroken puin, ook wel menggranulaat of repak genoemd, vaak in een korrelmaat van 20/32 mm. Soms wordt bovenop deze onderlaag nog een afwerklaag van grof zand aangebracht, die eventueel gestabiliseerd kan worden met cement.
Toepassingen
Steenstortfunderingen worden in de praktijk vooral toegepast als onderlaag voor bestratingen, terrassen, opritten en paden. Ze zijn met name geschikt wanneer de ondergrond minder draagkrachtig is en er een stevige basis nodig is die bestand is tegen belasting, zoals door personenauto's.
Gebruikte bronnen: