Standvink
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een standvink is een staand bouwdeel, vaak een houten kolom of zuil, dat dient ter ondersteuning van een balk en meestal versterkt is met schoren of korbelen.
Omschrijving
De term 'standvink' wordt in de bouwkunde op verschillende manieren gebruikt, maar verwijst over het algemeen naar een verticale ondersteuning. Vaak betreft het een tussenstijl in een steunconstructie, die niet direct aan een muur is bevestigd, bijvoorbeeld in boerderijen of molens om moerbalken te ondersteunen. De standvink vormt samen met de schoren een geheel dat bijdraagt aan de stabiliteit van de constructie. In kapconstructies kan een standvink ook een hangstijl, schegge of schoor zijn, schuin geplaatst tussen stijlen en spanten. Daarnaast zijn er historische toepassingen bekend, zoals in West-Vlaanderen waar standvinken werden gebruikt als muurtjes ter ondersteuning van een schouw.
Verschillende betekenissen
Naast de bouwkundige betekenis van een dragende stijl, kan de term 'standvink' ook andere toepassingen hebben. In historische contexten werd het woord gebruikt voor de stijlen van een hemelbed of de hoofdbaluster van een trapleuning. Meer recent wordt de term 'standvink' ook gebruikt voor een slagvaste standpijp, een verticaal PVC-buis met kraan die dient als tijdelijk watertappunt op bouwplaatsen.
Vergelijkbare termen
Schoren
Gebruikte bronnen: