Sponning
Definitie
Een sponning is een verdiepte groef of uitsparing aan de rand van een houten of kunststof element, zoals een deur, raam of plank, die dient om bijvoorbeeld glas, panelen of andere elementen in te laten rusten.
Omschrijving
Een sponning wordt in diverse bouwelementen toegepast om onderdelen nauwkeurig in te passen en vast te zetten. Het kan dienen voor isolatie, waterdichtheid of puur voor esthetische doeleinden. Houten kozijnen hebben vaak een sponning waarin het glas wordt geplaatst. Ook bij tegelwerk wordt gesproken van een tegelsponning, waar specifieke tegels kunnen worden ingevoegd. Het onderhoud van sponningen is belangrijk om de functionaliteit ervan te behouden, vooral wat betreft de waterdichtheid om schade te voorkomen. Een uitdaging bij sponningen is het correct op maat maken en plaatsen ervan, aangezien een onnauwkeurige sponning kan leiden tot ongewenste kieren of lekkages.
Vergelijkbare termen
Groef