Spitsgevel
Definitie
Een spitsgevel is een driehoekige gevel die ontstaat door het dakvlak door te trekken tot een punt, vaak gebruikt in traditionele en historische bouwstijlen.
Omschrijving
Een spitsgevel is een kenmerkend element in de architectuur, vooral in gotische en middeleeuwse bouwstijlen. De gevel wordt gevormd door de dakvlakken aan de voor- en achterzijde van een gebouw door te trekken tot een punt, waardoor een symmetrische driehoek ontstaat. Dit type gevel wordt vaak verfraaid met decoratieve elementen zoals trapgevels, pinakels of beeldhouwwerk.Spitsgevels komen veel voor in kerken, historische woonhuizen en stadhuizen. Ze dragen bij aan de verticaliteit en het monumentale karakter van een gebouw. In moderne architectuur wordt de spitsgevel soms toegepast als verwijzing naar traditionele stijlen, maar dan vaak in een vereenvoudigde vorm.Onderhoud van een spitsgevel vereist aandacht voor de dakbedekking en eventuele decoratieve elementen, omdat deze gevoelig kunnen zijn voor weersinvloeden. Problemen zoals vochtdoorslag of scheuren in de metselwerkvoegen kunnen optreden, vooral bij oudere constructies.
Vergelijkbare termen
Trapgevel