Spanningsbemaling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Spanningsbemaling is een verticale bemalingstechniek waarbij diepliggend grondwater onder een afsluitbare laag wordt weggepompt om de opwaartse waterdruk te verlagen en opbarsten van de bodem van een bouwput te voorkomen.
Omschrijving
Deze vorm van bemaling wordt toegepast om het evenwicht tussen grond en water te herstellen wanneer dit verstoord raakt bij het uitgraven van bouwputten, met name in gebieden waar een ondoordringbare laag zoals klei of veen aanwezig is. Door de grondwaterdruk onder deze laag te verlagen, wordt kwelvorming en het openbarsten of scheuren van de bouwputbodem vermeden, wat cruciaal is voor de veiligheid en stabiliteit tijdens bouwwerkzaamheden onder het grondwaterpeil. Spanningsbemaling zorgt zo voor een droge en stabiele werkomgeving, wat diepere graafwerkzaamheden mogelijk maakt en het risico op instorting of overstroming minimaliseert. Deze techniek draagt bij aan een veiligere bouwplaats en efficiëntere bouwprocessen.
Toepassing en risico's
Spanningsbemaling wordt vaak gebruikt in de bouw en civiele techniek, bijvoorbeeld bij de aanleg van kelders, infrastructuur en riolering. Het is vooral relevant in poldergebieden met een ondoordringbare laag. Hoewel spanningsbemaling essentieel is voor stabiliteit, brengt het risico's met zich mee zoals grondverzakking en rotting van houten funderingspalen door een te lage grondwaterstand. Daarom is een zorgvuldige planning en uitvoering door ervaren specialisten essentieel. De milieu-impact hangt af van de behandeling en afvoer van het bemalingswater.
Technieken
Voor spanningsbemaling kunnen verschillende technieken worden ingezet, zoals vacuümbemaling of deepwellbemaling. De keuze van de bemalingsmethode is afhankelijk van factoren zoals de bodemopbouw, de grondwaterstand en de omvang en diepte van de ontgraving.
Vergelijkbare termen
Grondwaterverlaging
Gebruikte bronnen: