Sondering
Definitie
Sondering is een geotechnische onderzoeksmethode waarbij de draagkracht en samenstelling van de ondergrond worden bepaald door middel van het in de grond drukken van een conusvormige sonde.
Omschrijving
Sondering is een essentieel onderdeel van geotechnisch onderzoek en wordt gebruikt om de mechanische eigenschappen van de ondergrond te bepalen. Hierbij wordt een conusvormige sonde met een gestandaardiseerde diameter (meestal 36 mm) met een constante snelheid (2 cm/s) de grond in gedrukt. Tijdens het sonderen worden verschillende parameters gemeten, zoals de conusweerstand, de plaatselijke wrijving en de poriewaterdruk. Deze gegevens geven inzicht in de draagkracht van de grond, de grondsoort (zand, klei, veen) en eventuele problemen zoals instabiliteit of verzakkingen.Sonderingen worden veel toegepast bij de voorbereiding van bouwprojecten, zoals het ontwerpen van funderingen, het bepalen van de geschiktheid van een locatie voor bouwactiviteiten en het identificeren van risico’s zoals grondverzakkingen. De resultaten van een sondering worden vaak weergegeven in een sonderinggrafiek, waarin de gemeten waarden worden uitgezet tegen de diepte.Onderhoud en duurzaamheidsaspecten spelen een beperkte rol bij sonderingen, omdat het een eenmalige meting betreft. Wel is het belangrijk dat de apparatuur goed wordt gekalibreerd en onderhouden om nauwkeurige resultaten te garanderen. Problemen kunnen ontstaan bij zeer harde of rotsachtige grondlagen, waar de sonde moeilijk doorheen kan dringen, of bij sterk waterhoudende grond, waar de metingen kunnen worden beïnvloed door de aanwezigheid van water.
Vergelijkbare termen
Cone Penetration Test (CPT)