Snelkalk
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Snelkalk, ook bekend als ongebluste kalk met de chemische formule CaO, is een zeer reactieve stof die wordt verkregen door het branden van kalksteen of schelpen.
Omschrijving
Ongebluste kalk ontstaat door calciumcarbonaat (CaCO₃) te verhitten tot hoge temperaturen (900-1200°C), waarbij koolstofdioxide (CO₂) vrijkomt. Dit proces wordt calcineren of kalkbranden genoemd. Het resultaat is een wit, korrelig of poederachtig materiaal. Snelkalk reageert heftig bij contact met water, een proces dat blussen of hydrateren heet en waarbij veel warmte vrijkomt (exotherme reactie). Hierbij ontstaat gebluste kalk (calciumhydroxide, Ca(OH)₂). Vanwege de reactiviteit en de hitteontwikkeling bij contact met water, is voorzichtigheid geboden bij het hanteren van ongebluste kalk om brandwonden te voorkomen.
Toepassingen
Hoewel snelkalk (ongebluste kalk) op zichzelf minder direct in bouwprocessen wordt gebruikt dan gebluste kalk, is het een essentiële grondstof. Het wordt gebruikt als basiscomponent voor cement. Daarnaast kan ongebluste kalk worden toegepast voor het stabiliseren van grond, bijvoorbeeld bij de aanleg van wegen of funderingen, doordat het de draagkracht en stabiliteit van klei- en leemhoudende gronden verbetert en vocht onttrekt. Ook wordt het in verschillende industrieën gebruikt, zoals bij de productie van glas en in de staalindustrie.
Productie en Veiligheid
Ongebluste kalk wordt geproduceerd in kalkovens door kalksteen te verhitten. Het blussen van ongebluste kalk gebeurde vroeger vaak op de bouwplaats, maar gebeurt nu meestal industrieel uit veiligheidsoverwegingen. Contact met ongebluste kalk op een vochtige huid kan ernstige brandwonden veroorzaken, en inademing van stof moet vermeden worden.
Vergelijkbare termen
Gebluste kalk
Gebruikte bronnen: