Slumpklasse
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De slumpklasse is een classificatie die de consistentie of verwerkbaarheid van vers beton aangeeft, gemeten met de inzakkingsproef (slump test).
Omschrijving
De slumpklasse wordt bepaald door het meten van de 'slump' of 'zetmaat': de mate waarin een kegel van vers beton inzakt nadat een standaard metalen kegel (Abrams kegel) wordt verwijderd. Deze test, beschreven in normen zoals NEN-EN 12350-2, geeft een indicatie van de vloeibaarheid en stijfheid van het betonmengsel. Een hogere slumpwaarde correspondeert met een meer vloeibaar mengsel, terwijl een lagere waarde duidt op een stijver of droger mengsel. De juiste slumpklasse is cruciaal voor de verwerkbaarheid op de bouwplaats en de uiteindelijke kwaliteit van het geharde beton, afhankelijk van de toepassing en de manier van verwerken (bijvoorbeeld pompen of handmatig storten). De slump test is geschikt voor slumps tussen 10 mm en 210 mm; buiten dit bereik kunnen andere methoden voor consistentiebepaling geschikter zijn.
Consistentieklassen en meetmethoden
De consistentie van beton wordt vastgelegd in verschillende klassen volgens normen zoals NEN-EN 206 en NEN 8005. Naast de zetmaat (slump, aangeduid met S) zijn er andere meetmethoden zoals de verdichtingsmaat (compaction test, aangeduid met C) en de schudmaat (flowtable, aangeduid met F). De keuze voor de meetmethode en de bijbehorende consistentieklasse hangt af van de gewenste verwerkbaarheid en de toepassing van het beton. Zelfverdichtend beton (ZVB) heeft bijvoorbeeld een zeer hoge vloeibaarheid en wordt vaak gekarakteriseerd met de schudmaat (F-klassen) en aanvullende eigenschappen zoals viscositeit en stabiliteit.
Vergelijkbare termen
Vervormbaarheidsklasse
Gebruikte bronnen: