Skeletbouw
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Skeletbouw is een bouwmethode waarbij de draagconstructie van een gebouw bestaat uit een frame van kolommen en balken, dat de verticale en horizontale belastingen overbrengt naar de fundering.
Omschrijving
Bij skeletbouw heeft het 'skelet', opgebouwd uit stijlen (verticaal) en liggers (horizontaal), de dragende functie van het gebouw. Dit in tegenstelling tot stapelbouw, waarbij de muren zelf dragend zijn. De muren en gevels in skeletbouwconstructies hebben hierdoor enkel een ruimtescheidende functie. De geconcentreerde krachten worden via de kolommen naar de fundering geleid.
Materialen en Toepassingen
Skeletbouw kan worden uitgevoerd in verschillende materialen, waaronder hout (houtskeletbouw), staal en gewapend beton. Houtskeletbouw, ook wel HSB genoemd, is een populaire vorm waarbij de constructie bestaat uit houten stijlen en balken, vaak met prefab elementen die in een fabriek worden voorbereid. De open ruimtes in het houten skelet worden opgevuld met isolatiemateriaal. De gevelafwerking kan variëren en bepaalt de uiteindelijke uitstraling van het gebouw.
Voordelen
Voordelen van skeletbouw zijn onder meer de nauwkeurige berekenbaarheid van de constructie en een grote mate van indelingsvrijheid, omdat binnenwanden geen dragende functie hebben. Houtskeletbouw staat daarnaast bekend om zijn relatief snelle bouwtijd, goede isolatiemogelijkheden en het lichtere gewicht, wat kan leiden tot besparingen op de funderingskosten.
Vergelijkbare termen
Geraamtebouw
Gebruikte bronnen: