Secco
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Secco is een schildertechniek waarbij de verf wordt aangebracht op een droge ondergrond, zoals gedroogd pleisterwerk.
Omschrijving
Bij de secco-techniek, waarvan de naam is afgeleid van het Italiaanse woord voor 'droog', worden pigmenten met een bindmiddel gemengd en op een reeds droge pleisterlaag aangebracht. Dit in tegenstelling tot fresco, waarbij op natte kalk wordt geschilderd en de pigmenten in de natte ondergrond trekken. Voor secco worden verschillende bindmiddelen gebruikt, zoals ei (tempera), lijm, olie, gom of kalkwater. Een belangrijk verschil met fresco is dat de verf bij secco op het oppervlak blijft liggen, wat het gevoeliger maakt voor vocht en andere weersinvloeden. Ondanks de kwetsbaarheid werd secco vaak gebruikt, soms als aanvulling op fresco om details of specifieke kleuren aan te brengen. Voordelen van secco zijn dat het sneller is, fouten makkelijker te corrigeren zijn en de kleuren minder veranderen tijdens het drogen.
Toepassingen en Voorbeelden
Secco-schilderingen werden reeds in de oudheid toegepast, onder andere in Egypte en op Kreta. In de middeleeuwen en renaissance werd de techniek zowel zelfstandig gebruikt als in combinatie met fresco. Veel muurschilderingen, vooral ten noorden van de Alpen, werden met secco-technieken uitgevoerd. Een bekend voorbeeld waarbij de secco-techniek (mede) is toegepast, is Leonardo da Vinci's 'Het Laatste Avondmaal', wat de kwetsbaarheid van de techniek bij onjuiste toepassing of omstandigheden illustreert doordat de verf is gaan afbladderen.
Vergelijkbare termen
Fresco
Gebruikte bronnen: