Schijfconstructie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een schijfconstructie is een constructie waarbij de krachten, met name horizontale krachten zoals windbelasting, worden opgevangen en verdeeld door platte, stijve elementen zoals vloeren of wanden met schijfwerking.
Omschrijving
Schijfwerking zorgt voor horizontale stabiliteit in een constructie door elementen zoals vloeren en daken min of meer als een 'monoliet' geheel te laten functioneren. Deze elementen worden ontworpen als platte horizontale balken die horizontale krachten overdragen naar verstijvingselementen zoals liftschachten, trappenkokers of dwarswanden. Deze verstijvende componenten dienen als steunpunten en nemen de zijdelingse krachten van de vloer op. Schijfwerking kan worden verkregen door geschikte verbindingen tussen vloerelementen of met behulp van een ter plaatse gestorte druklaag. Dit principe wordt toegepast in diverse constructies, zowel geschoord als niet-geschoord, om horizontale belastingen van gevels over te brengen naar stabiliteitscomponenten zoals windverbanden of inklemmingen.
Toepassing en Materialen
Schijfwerking wordt gebruikt om de samenhang van een constructie te realiseren met individuele elementen, waarbij sommige elementen dragend zijn en andere een horizontale stabiliserende functie hebben. De verbindingen tussen deze onderdelen zijn essentieel voor krachtsoverdracht en het realiseren van schijfwerking in bijvoorbeeld vloeren. Houten wandconstructies kunnen worden uitgevoerd als schijfconstructies, waarbij bijvoorbeeld planken met messing en groef op houten stijlen worden geschroefd en voorzien van diagonalen voor stabiliteit. Bij gebouwen met een tussenverdieping kan de vloerconstructie fungeren als een stijve schijf om stabiliteit te verzekeren. Ook metalen beplating kan worden toegepast als schijfconstructie in gevels en daken. Bij prefab constructies speelt de manier waarop horizontale stabiliteit wordt gerealiseerd, onder meer door schijfwerking, een belangrijke rol.
Gebruikte bronnen: