Scharnierende oplegging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een scharnierende oplegging is een steunpunt in een constructie dat rotatie toestaat, maar verplaatsing in horizontale en verticale richting verhindert.
Omschrijving
Een oplegging vormt het steunpunt waarop een constructie rust en krachten overdraagt naar de ondersteunende constructie. De scharnierende oplegging, ook wel vaste oplegging genoemd, onderscheidt zich van andere opleggingstypes, zoals de roloplegging en inklemming, doordat het rotatie van het constructiedeel toestaat, maar verschuiving in geen enkele richting toelaat. Hierdoor kan een scharnierende oplegging zowel horizontale als verticale krachten opnemen. Dit type oplegging wordt vaak toegepast in constructies zoals bruggen en viaducten. In de praktijk wordt een scharnierende oplegging soms gecombineerd met een roloplegging; bijvoorbeeld bij bruggen die aan één zijde scharnierend zijn opgelegd en aan de andere zijde een roloplegging hebben. Dit compenseert bewegingen door temperatuurverschillen, krimp of kruip.
Reactiekrachten
Een scharnierverbinding oefent op een balk onbekende horizontale en verticale reactiekrachten uit. De hoek van de balk heeft hierbij geen invloed; de reactiekrachten blijven horizontaal en verticaal gericht.
Toepassingen
Scharnierende opleggingen worden vaak toegepast in constructies waar enige rotatie noodzakelijk is. Voorbeelden zijn bruggen, viaducten en kapspanten. Bij brugpijlers kan een scharnierende oplegging aan de uiteinden ervoor zorgen dat de pijlerstand zich kan aanpassen aan horizontale verplaatsingen van het brugdek veroorzaakt door bijvoorbeeld temperatuurverschillen, wind of remkrachten, wat schade aan een starre pijler zou voorkomen.
Vergelijkbare termen
Dilitatiesteen |
Oplegging met glijvlak
Gebruikte bronnen: