Ruwbeton
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Ruwbeton is beton dat na het storten en uitharden in onbewerkte staat wordt gelaten, waardoor het een ruw oppervlak behoudt.
Omschrijving
Ruwbeton wordt primair toegepast als constructief bouwmateriaal voor dragende elementen zoals funderingen, kolommen en wanden. Het is ook gebruikelijk bij vloeren die later worden afgewerkt met bijvoorbeeld een dekvloer of coating, waarbij de ruwe ondergrond zorgt voor goede hechting. De term 'ruw' verwijst hierbij naar de textuur van het oppervlak na het verwijderen van de bekisting, die ruig kan zijn afhankelijk van de bekisting en de nabehandeling. Hoewel het vaak onafgewerkt blijft voor functionaliteit, kan 'ruw beton' (ook wel aangeduid als béton brut) in de architectuur juist een bewuste esthetische keuze zijn om de textuur van het beton en de bekisting zichtbaar te laten.
Oppervlak en Toepassing
Het oppervlak van ruwbeton wordt bepaald door de textuur van de bekisting en eventuele nabehandeling, en is doorgaans ruig of gestructureerd. Dit ruwe oppervlak is functioneel wanneer het dient als ondergrond voor afwerklagen zoals pleisterwerk, tegels of coatings, omdat het zorgt voor mechanische hechting. Bij ruwe betonvloeren kan een dekvloer noodzakelijk zijn voor een glad en vlak eindresultaat. Naast constructieve toepassingen wordt ruwbeton, soms aangeduid als béton brut, ook bewust ingezet in de architectuur om een specifieke, onbewerkte esthetiek te creëren waarbij de textuur van het beton zichtbaar blijft.
Vergelijkbare termen
Beton
Gebruikte bronnen: