Rondeel
Definitie
Een rondeel is een versterkt bouwkundig element, meestal een halfronde uitbouw in een vestingmuur of kasteel, dat diende voor het opstellen van geschut.
Omschrijving
Een rondeel is vaak halfcirkelvormig van buiten en meestal aan de binnenzijde recht of veelhoekig, zodat het geschut in verschillende richtingen kon vuren. Het was een defensieve bouwtechniek die vooral werd toegepast in middeleeuwse vestingwerken, kastelen en stadsmuren. Rondeelen gaven de verdedigers de mogelijkheid om met geschut aanvallers vanuit verschillende hoeken te beschieten en te vertragen. In veel oude steden en kastelen zijn nog steeds rondeelen te vinden als historische overblijfselen.
Vergelijkbare termen
Uitbouw