Romeinse tempel
Definitie
Een Romeinse tempel is een type religieus gebouw uit de Romeinse tijd, gekenmerkt door een rechthoekige plattegrond, een fronton aan de voorkant met zuilen of pilasters, een hoofdbeuk en vaak een cella of heilige ruimte waar het godenbeeld stond.
Omschrijving
Romeinse tempels werden gebouwd met verschillende materialen zoals marmer, kalksteen en baksteen. Ze dienden als de belangrijkste plekken voor religieuze ceremonies en verering van goden en godinnen in het oude Rome. Deze tempels vertoonden vaak invloeden van de Griekse architectuur, maar hadden ook kenmerkende Romeinse elementen zoals inscripties en beeldhouwwerken. Enkele bekende voorbeelden zijn de Tempel van Vesta in Rome en de Tempel van Portunus.
Vergelijkbare termen
Griekse tempel