Romeinse architectuur
Definitie
Romeinse architectuur verwijst naar de bouwstijl en technieken ontwikkeld door het oude Rome, gekenmerkt door het gebruik van bogen, gewelven, koepels, zuilen, en het ontwikkelen van grootschalige openbare gebouwen, zoals amfitheaters, badhuizen, basilieken en aquaducten.
Omschrijving
Romeinse architectuur is beïnvloed door Griekse bouwkunst maar evolueerde naar een eigen stijl. Kenmerkend zijn de zorgvuldig geconstrueerde bogen en gewelven, die een aanzienlijk grotere overspanning mogelijk maakten dan voorheen. Het gebruik van zuilen, vooral de Korinthische en Ionische orden, was prominent, naast bas-reliefs en mozaïeken ter decoratie. Belangrijke voorbeelden zijn het Colosseum, het Pantheon en de Thermen van Diocletianus. Onderhoud van Romeinse gebouwen vereist regelmatige restauratie vanwege materiële degradatie en weersinvloeden.
Vergelijkbare termen
Griekse architectuur