Romeins-classicistisch
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Romeins-classicistisch verwijst naar een bouwstijl die is geïnspireerd op de klassieke Romeinse architectuur, gekenmerkt door symmetrie, harmonie, zuilen, en decoratieve elementen.
Omschrijving
De Romeins-classicistische architectuur vindt haar oorsprong in de bewondering voor de kunst en architectuur van het oude Griekenland en Rome, met een sterke nadruk op vorm, eenvoud, verhoudingen en helderheid van structuur. Deze stijl streeft naar perfectie en evenwicht, waarbij gebruik wordt gemaakt van klassieke bouwelementen zoals zuilen, pilasters en frontons. Symmetrie en balans zijn belangrijke kenmerken in zowel gevels als plattegronden. Het classicisme als stijlperiode in de architectuur wordt in Nederland vaak aangeduid als Hollands classicisme en was populair van circa 1630 tot 1700.
Kenmerken
Kenmerkend voor het classicisme zijn onder meer symmetrische opbouw van gevels, strikte geometrie, het gebruik van zuilenordes (zoals Dorisch, Ionisch, Korintisch) of pilasters, frontons en kroonlijsten. Ornamenten zoals guirlandes en schelpmotieven komen ook voor, zij het vaak minder uitbundig dan in andere stijlen. In het Hollands classicisme werd soms gebruik gemaakt van baksteen in combinatie met natuursteen.
Historische Context
De tendens om de architectuur uit de klassieke oudheid na te volgen begon reeds in de Renaissance. Het Classicisme als specifieke stijlperiode volgde later en zette zich deels af tegen de Barok. In de 18e eeuw zorgden opgravingen in Pompeï en Herculaneum voor een heropleving van de interesse in klassieke architectuur, wat leidde tot het Neoclassicisme in de 19e eeuw.
Vergelijkbare termen
Neoclassicistisch
Gebruikte bronnen: