Romeins woonblok
Definitie
Een Romeins woonblok, ook wel insula genoemd, is een meergezinswoning uit de Romeinse tijd, bestaande uit meerdere verdiepingen en appartementen, vaak gebouwd rond een centrale binnenplaats.
Omschrijving
Een Romeins woonblok (insula) was een veelvoorkomende woningvorm in steden tijdens het Romeinse Rijk, met name in drukbevolkte gebieden zoals Rome. Deze gebouwen waren vaak vier tot vijf verdiepingen hoog en bestonden uit meerdere appartementen (cenacula) die werden verhuurd aan verschillende gezinnen. De begane grond werd meestal gebruikt voor winkels (tabernae) of werkplaatsen, terwijl de bovenverdiepingen dienden als woonruimte.De constructie bestond vaak uit een combinatie van hout, baksteen en beton (opus caementicium), met trappenhuizen van steen of hout. De binnenplaats (atrium) fungeerde als gemeenschappelijke ruimte en zorgde voor licht en ventilatie. Door de beperkte ruimte en hoge bevolkingsdichtheid waren deze woonblokken vaak overvol en brandgevaarlijk, wat leidde tot regelmatige branden en instortingen.Onderhoud was een uitdaging vanwege de slechte bouwkwaliteit en het gebrek aan regelgeving. Rijkere bewoners woonden vaak op de lagere verdiepingen, terwijl de armere bewoners hogerop woonden, waar de omstandigheden minder comfortabel waren. Een bekend voorbeeld van een insula is de Insula dell’Ara Coeli in Rome, die nog steeds gedeeltelijk bewaard is gebleven.
Vergelijkbare termen
insula