Rolstoeltoegankelijkheid
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het zodanig ontwerpen en inrichten van gebouwen, ruimten of constructies dat deze begaanbaar en bruikbaar zijn voor mensen die gebruikmaken van een rolstoel, rekening houdend met specifieke afmetingen, hellingen, drempels en manoeuvreerruimte.
Omschrijving
Rolstoeltoegankelijkheid is een essentieel onderdeel van inclusieve bouw en vereist naleving van richtlijnen en normen, zoals vastgelegd in het Bouwbesluit en aanvullende normen zoals de NEN 9120. Het doel is om personen met een fysieke beperking, waaronder rolstoelgebruikers, in staat te stellen zich zelfstandig door gebouwen en op terreinen te verplaatsen en gebruik te maken van faciliteiten. Dit omvat aanpassingen zoals voldoende brede deuren en gangen, geschikte draairuimte, lage drempels en overbrugbare hoogteverschillen. Hoewel het Bouwbesluit zich van oudsher sterk richt op rolstoeltoegankelijkheid, wordt er met nieuwe normen gestreefd naar bredere toegankelijkheid voor diverse beperkingen.
Eisen en richtlijnen
In Nederland zijn de eisen voor rolstoeltoegankelijkheid deels vastgelegd in het Bouwbesluit (nu Besluit bouwwerken leefomgeving). Dit besluit bevat onder andere voorschriften voor de vrije breedte van verkeersroutes en doorgangen, de minimale draairuimte en de maximale hoogte van drempels.
Enkele concrete eisen uit het Bouwbesluit en gerelateerde normen zijn:
* Minimale vrije breedte van een deur: 85 cm.
* Minimale draairuimte: 1,50 x 1,50 meter is wenselijk voor comfortabel manoeuvreren.
* Maximale drempelhoogte: 2 cm bij toegangen van nieuwbouw en publieke gebruiksfuncties.
* Hellingbanen: minimale breedte van 1,1 m, maximale hoogte van 1 m en een maximale helling.
Naast het Bouwbesluit zijn er aanvullende normen en richtlijnen, zoals de NEN 9120, die een bredere kijk hebben op toegankelijkheid en rekening houden met diverse soorten beperkingen, niet alleen die van rolstoelgebruikers.
Vergelijkbare termen
Toegankelijkheid
Gebruikte bronnen: