Rocaille
Definitie
Rocaille verwijst naar decoratieve motieven geïnspireerd op schelpen, koralen en organische vormen, vaak gebruikt in de 18e-eeuwse kunst en architectuur.
Omschrijving
Rocaille is een stijlelement dat voornamelijk voorkomt in de barok- en rococoperiode en wordt gekenmerkt door krullende, asymmetrische vormen die de natuur imiteren. Deze ornamenten worden toegepast in diverse bouwkundige elementen zoals gevels, plafonds, stucwerk en meubels. In de barok werd rocaille vooral gebruikt als decoratie van fonteinen en tuinen. Het is van oorsprong een Frans woord en betekent letterlijk 'rotsachtig'.Rocaille wordt vaak handmatig vervaardigd door beeldhouwers en stukadoors en vereist vakmanschap en precisie. Het gebruik van rocaille ornamenten voegt een luxueuze en verfijnde uitstraling toe aan gebouwen en interieurs. Onderhoud van rocaille decoraties vereist regelmatige inspectie op beschadigingen en eventuele restauraties door gespecialiseerde vakmensen.
Vergelijkbare termen
Barok