Richtlijn
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een richtlijn in de bouw is een aanwijzing of voorschrift, vaak opgesteld door overheden of vakorganisaties, om te sturen op de kwaliteit, veiligheid en duurzaamheid van bouwprojecten.
Omschrijving
Richtlijnen bieden houvast en specificeren hoe aan bepaalde eisen voldaan kan worden. In Nederland zijn er bijvoorbeeld Nederlandse praktijkrichtlijnen (NPR's) die aanwijzingen geven om te controleren of voldaan wordt aan de minimumeisen van het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl). Ook bestaan er Nederlandse technische afspraken (NTA's) die gaan over de praktische uitwerking van een norm uit het Bbl. Een bekend voorbeeld is de Landelijke Richtlijn Bouw- en Sloopveiligheid, die zich richt op de veiligheid van de omgeving buiten het bouwhek tijdens bouw- en sloopwerkzaamheden. Het doel van deze richtlijn is het vooraf inzichtelijk maken of een initiatief veilig en verantwoord gerealiseerd kan worden in relatie tot de directe omgeving en de openbare ruimte.
Richtlijn, norm en wet
In de bouwregelgeving wordt onderscheid gemaakt tussen wetten, richtlijnen en normen. Een richtlijn van de Europese Unie is juridisch bindend en moet door lidstaten worden omgezet in nationale wetgeving. Richtlijnen richten zich op fundamentele eisen, zoals gezondheids- en veiligheidseisen. Normen daarentegen zijn algemeen geaccepteerde standaarden die technische oplossingen bevatten om aan deze fundamentele eisen te voldoen. Het toepassen van normen is in beginsel niet verplicht, tenzij er in wetgeving of contracten naar wordt verwezen, maar het wordt wel vaak verwacht als blijk van goed vakmanschap. Een verordening van de Europese Unie is direct van kracht in de lidstaten, zonder dat omzetting in nationale wetgeving nodig is.
Vergelijkbare termen
Voorschrift
Gebruikte bronnen: