Rib
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een rib in bouwkunde kan verwijzen naar een langwerpige strook, vaak van steen, hout of beton, die dient ter ondersteuning of verstijving van een constructie, zoals een gewelf of vloer.
Omschrijving
In de bouwkunde is een rib een constructief element met een langwerpige vorm. Ribben worden onder andere toegepast in gewelven, met name in de gotische architectuur, waar ze de krachten van het gewelf opvangen en overbrengen naar de steunpunten, zoals zuilen of muren. Deze gewelfribben kunnen zowel een dragende functie hebben als puur decoratief zijn. Naast gewelven komen ribben ook voor in vloerconstructies, zoals bij ribbenvloeren en ribcassettevloeren, waarbij de ribben de dunnere vloerplaat ondersteunen en bijdragen aan de stijfheid van de vloer.
Toepassingen en typen
Ribben kennen diverse toepassingen in de bouw. In historische context zijn gewelfribben prominent aanwezig, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen dragende ribben die het gewicht overbrengen en sierribben die enkel decoratief zijn. Bij moderne constructies worden ribben toegepast in vloersystemen, zoals ribbenvloeren en ribcassettevloeren, waarbij geprefabriceerde of in het werk gestorte ribben een dunnere vloerplaat ondersteunen. Daarnaast worden verstijvingsribben gebruikt in funderingen om stabiliteit te bieden en vervorming tegen te gaan bij onder andere niet homogene grond of grote muuropeningen. Ook in dakconstructies werden ribben, zoals kepers, gebruikt.
Vergelijkbare termen
Gewelfrib
Gebruikte bronnen: