Resultante-methode
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De resultante-methode is een techniek uit de mechanica en statica waarbij meerdere krachten die op een voorwerp of constructie werken, worden samengevoegd tot één vervangende kracht, de resultante, met hetzelfde effect.
Omschrijving
In de mechanica worden krachten voorgesteld als vectoren met een grootte, richting en aangrijpingspunt. De resultantekracht vertegenwoordigt de gecombineerde werking van alle individuele krachten. Het bepalen van de resultante kan zowel grafisch als analytisch (via berekening) gebeuren. Grafische methoden, zoals de parallellogrammethode of kop-staartmethode, visualiseren de krachten als pijlen en construeren de resultante. Analytische methoden maken gebruik van vectoroptelling en goniometrie.
Toepassing in de bouw
In de bouw wordt de resultante-methode gebruikt om het totale effect van diverse belastingen op constructies te analyseren. Door bijvoorbeeld wind-, sneeuw- en eigen gewichtbelastingen samen te voegen tot een resultante, kan de stabiliteit en benodigde sterkte van bouwdelen zoals balken, kolommen en funderingen worden berekend en beoordeeld. Dit is essentieel voor een veilig en efficiënt ontwerp.
Gebruikte bronnen: