Rafeling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Rafeling kan in de bouwkunde verschillende betekenissen hebben, waaronder een constructie in een balklaag om balken rond een opening op te vangen, of schade aan asfalt waarbij mineraal aggregaat loslaat.
Omschrijving
In de bouwkunde wordt met 'raveling' of 'raveel' vaak verwezen naar een constructie die wordt toegepast om houten of betonnen balken op te vangen rond een opening in een balklaag, bijvoorbeeld bij een trapgat, liftschacht of schoorsteen. De gehele constructie, bestaande uit aangrenzende hoofdbalken, een dwarsbalk (raveelhout of raveelijzer) en staartbalken, wordt de raveling genoemd. Bij het maken van een opening in een bestaande dakconstructie, bijvoorbeeld voor een dakraam, kan het nodig zijn een raveling aan te brengen om de krachten op te vangen en de stevigheid te herstellen, met name bij oudere, niet-geïsoleerde daken. Een andere betekenis van 'rafeling' komt voor in de wegenbouw en duidt op een schadeverschijnsel waarbij mineraal aggregaat (steentjes) loskomt uit het wegdek, met name bij open asfaltsoorten zoals ZOAB (Zeer Open Asfaltbeton). Dit kan optreden door een combinatie van weersomstandigheden en verkeersbelasting. Het verouderen en brosser worden van het bitumen (bindmiddel) draagt bij aan het ontstaan van rafeling in asfalt. Dit leidt tot vermindering van stroefheid, toename van geluidshinder en uiteindelijk tot steenverlies.
Vergelijkbare termen
Daklatten
Gebruikte bronnen: