Radioactief afval
Definitie
Radioactief afval is materiaal dat radioactieve stoffen bevat en niet meer bruikbaar is, waardoor het veilig moet worden opgeslagen om schadelijke straling te voorkomen.
Omschrijving
Radioactief afval ontstaat voornamelijk bij nucleaire processen, zoals kernenergieopwekking, medische toepassingen en wetenschappelijk onderzoek. Het afval wordt ingedeeld in categorieën op basis van stralingsniveau en halfwaardetijd, zoals laag-, middel- en hoogradioactief afval. Laagradioactief afval omvat bijvoorbeeld beschermende kleding en gereedschap, terwijl hoogradioactief afval vaak splijtstofresten uit kerncentrales bevat.Opslagmethoden variëren per type afval. Laag- en middelradioactief afval wordt vaak bovengronds opgeslagen in speciaal ontworpen bunkers, terwijl hoogradioactief afval diep onder de grond wordt opgeslagen in stabiele geologische lagen om langdurige isolatie te garanderen. De opslaglocaties moeten voldoen aan strenge veiligheidsnormen om lekkage en stralingsverspreiding te voorkomen.Een van de grootste uitdagingen is de lange levensduur van sommige radioactieve stoffen, die duizenden jaren gevaarlijk kunnen blijven. Innovatieve oplossingen, zoals het omzetten van afval in stabielere vormen of het hergebruiken van bepaalde materialen, worden onderzocht om de impact te verminderen. Voorbeelden van opslagfaciliteiten zijn de Onkalo-opslag in Finland en de Waste Isolation Pilot Plant (WIPP) in de Verenigde Staten.
Vergelijkbare termen
Kernafval