Polymeren
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Polymeren zijn macromoleculen die zijn opgebouwd uit lange ketens van herhaalde moleculaire eenheden, ook wel monomeren genoemd.
Omschrijving
Polymeren, waartoe ook kunststoffen behoren, vinden brede toepassing in de bouwsector vanwege hun veelzijdigheid. Ze worden zowel in hun pure vorm als in samengestelde materialen gebruikt. Natuurlijke polymeren zoals cellulose worden ingezet als isolatiemateriaal, terwijl synthetische polymeren (kunststoffen) materialen die kunnen roesten of rotten vervangen. Daarnaast worden polymeren gebruikt als flexibele materialen en als hulpstoffen, bijvoorbeeld in de vorm van vezels in beton om eigenschappen zoals samenhang te verbeteren en afspatten te verminderen. Ook worden ze verwerkt in coatings, afdichtingsmiddelen, profielen, panelen en als alternatieve bindmiddelen in bijvoorbeeld geopolymeerbeton.
Toepassingen en soorten in de bouw
In de bouw worden diverse typen polymeren toegepast. Kunststoffen, een belangrijke groep synthetische polymeren, worden onderverdeeld in thermoplasten, thermoharders en rubbers/elastomeren. Voorbeelden van thermoplasten die in de bouw gebruikt worden zijn polyetheen (PE), polystyreen (PS) en polyvinylchloride (PVC). Polystyreen wordt bijvoorbeeld veel gebruikt als isolatiemateriaal in geëxpandeerde (EPS) of geëxtrudeerde (XPS) vorm. Thermoharders omvatten onder meer polyesterhars, epoxyhars en polyurethaanhars (PUR). Polyurethaan kent diverse toepassingen, zoals in bouwschuim, kitten voor verlijmen en afdichten, en coatings. Daarnaast worden polymeren toegepast in composieten, waarbij kunststofharsen worden versterkt met vezels zoals glas- of koolstofvezels voor verbeterde mechanische eigenschappen. Ook in de waterbouw worden kunststoffen gebruikt, bijvoorbeeld voor beschoeiing. Geopolymeren, polymeren van minerale oorsprong, worden onderzocht en toegepast als alternatief bindmiddel voor cement in beton.
Vergelijkbare termen
Moleculen
Gebruikte bronnen: