Polyfluoretheen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Polyfluoretheen, ook bekend als PTFE, is een thermoplastisch fluorpolymeer met een hoofdketen van koolstofatomen die volledig omgeven zijn door fluoratomen.
Omschrijving
Polyfluoretheen (PTFE) is een fluorpolymeer dat bekend staat om zijn uitzonderlijke chemische stabiliteit, hoge temperatuurbestendigheid, lage wrijvingscoëfficiënt en non-stick eigenschappen. Het wordt beschouwd als de 'Koning van Kunststoffen' vanwege deze combinatie van eigenschappen. PTFE is een thermoplast, wat betekent dat het zacht wordt bij verhitting. Het is hydrofoob, wat inhoudt dat het waterafstotend is. PTFE wordt niet verwerkt via spuitgieten, maar kan wel worden geëxtrudeerd of gecoat. Naast PTFE vallen ook andere materialen zoals FEP en PFA onder de noemer fluorpolymeren, vaak bekend onder de merknaam Teflon™.
Toepassingen in de bouw
In de bouwsector wordt polyfluoretheen (PTFE) onder andere toegepast in glijopleggingen voor bruggen en viaducten om soepele beweging tussen constructiedelen mogelijk te maken. De PTFE-laag in deze opleggingen moet bestaan uit zuiver gesinterd polyfluoretheen. Ook wordt PTFE gebruikt in tape voor het afdichten van schroefdraadverbindingen in leidingwerk om lekkages te voorkomen. Door de chemische bestendigheid en temperatuurbestendigheid wordt het materiaal ook ingezet als roestwerende coating in de bouw van chemische fabrieken en als slang- en aansluitmateriaal voor agressieve chemicaliën.
Vergelijkbare termen
PTFE
Gebruikte bronnen: