Plaatsingsrichting
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De plaatsingsrichting is de specifieke oriëntatie waarin een bouwonderdeel, materiaal of bouwwerk geplaatst wordt, met invloed op onder meer functionaliteit en uiterlijk.
Omschrijving
De juiste plaatsingsrichting is belangrijk voor een correcte installatie en optimale werking van bouwelementen. Bij vloerbedekking, zoals tapijttegels, kan de legrichting, die vaak met pijlen op de achterkant van de tegels wordt aangegeven, de zichtbaarheid van naden en de algehele uitstraling van de vloer beïnvloeden, afhankelijk van de lichtinval en het gekozen legpatroon (bijvoorbeeld in één richting, om en om, of diagonaal). Ook bij lateien in cellenbeton is de door de fabrikant aangegeven plaatsingsrichting van belang voor de constructie. Voor bouwwerken zelf kan de plaatsingsrichting ten opzichte van bijvoorbeeld de voorgevel of het omliggende landschap een rol spelen bij vergunningverlening en het behoud van ruimtelijke kwaliteit.
Toepassingen en Belang
Het correct aanhouden van de plaatsings- of installatierichting is essentieel om problemen zoals verminderde stevigheid, esthetische onvolkomenheden of een niet-optimale functionaliteit te voorkomen. Bijvoorbeeld, bij tapijttegels bepaalt de legrichting mede het optische effect en hoe naden zichtbaar zijn. Bij lateien in cellenbeton zorgt het volgen van de voorgeschreven plaatsingsrichting ervoor dat de latei de bedoelde belastingen kan opnemen. Ook bij het plaatsen van bochtscharnieren of bepaalde soorten natuursteen kan de plaatsingsrichting een specifiek aandachtspunt zijn om het beoogde resultaat te bereiken en compatibiliteit te waarborgen.
Vergelijkbare termen
Oriëntatie
Gebruikte bronnen: