Pijptang
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een pijptang, ook bekend als Stillson-sleutel, is handgereedschap met twee getande bekken, verstelbaar via een wormwiel, speciaal ontworpen voor het stevig vastgrijpen, draaien en losmaken van buizen en pijpen.
Omschrijving
De pijptang bestaat uit een steel met aan het uiteinde twee getande bekken. Eén bek is vast, terwijl de andere met behulp van een wormwiel in de lengterichting versteld kan worden om zich aan te passen aan de diameter van het object. De bekken staan onder een lichte hoek en de tanden zijn in tegengestelde richting geplaatst, waardoor de tang grip krijgt door zich in de pijp vast te 'bijten' bij het uitoefenen van kracht. Dit gereedschap wordt primair ingezet in de installatietechniek en loodgieterswerk, veelal voor stalen en gegalvaniseerde buizen. Door de sterke grip kunnen lichte beschadigingen, zoals een gegroefde indruk van de tanden, op de buis achterblijven. Pijptangen zijn verkrijgbaar in diverse afmetingen voor verschillende buisdiameters.
Soorten pijptangen
Er zijn verschillende uitvoeringen van de pijptang, waaronder het Stillson model, het Zweedse model en het Amerikaanse model.
Materialen en kenmerken
De bekken van een pijptang zijn vaak gemaakt van gehard staal en de tanden zijn extra gehard om duurzaamheid en grip te garanderen. Sommige varianten zijn vervaardigd uit hoogwaardig chroom vanadium staal. Kenmerkend zijn de getande bekken, die onder een lichte hoek staan en waarvan de tanden in tegengestelde richting geplaatst zijn voor maximale grip.
Gebruikte bronnen: