Permacultuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Permacultuur is een ontwerpmethodologie die gebaseerd is op principes uit natuurlijke ecosystemen en traditionele landbouwmethoden, gericht op het creëren van ecologisch duurzame en economisch stabiele menselijke leefomgevingen.
Omschrijving
Het begrip permacultuur, afgeleid van 'Permanent Agriculture' en 'Permanent Culture', werd in de jaren '70 ontwikkeld door de Australische biologen Bill Mollison en David Holmgren. Het is een ontwerpsysteem waarbij niet de losse elementen, maar juist de onderlinge relaties en de slimme plaatsing en ordening ervan centraal staan, vanuit het idee dat het geheel meer is dan de som der delen. De methode heeft als doel een duurzame samenwerking tussen mens en natuur voor overleving op lange termijn. Dit kan variëren van het aanleggen van een voedselbos tot het bouwen met natuurlijke materialen, zoals strobalen. De principes van permacultuur zijn niet alleen toepasbaar in de landbouw of tuinaanleg, maar ook breder in de menselijke leefomgeving en zelfs bij organisaties.
Principes en toepassingen
Permacultuur kent drie ethische principes, waaronder 'Zorg voor de aarde', en diverse ontwerpprincipes. Deze principes dienen als leidraad voor het ontwerpen van systemen die productief en divers blijven, terwijl de benodigde hulpbronnen in stand worden gehouden. Toepassingen kunnen gericht zijn op verschillende functies tegelijk, zoals voedselvoorziening, waterzuivering, bosbrandwering en bescherming tegen natuurgeweld. In de praktijk omvat permacultuur initiatieven variërend van particuliere tuinen en tuinderijen tot voedselbossen. Ook in de bouw zijn er raakvlakken, bijvoorbeeld bij het gebruik van bio-based materialen en het ontwerpen van zelfvoorzienende woningen.
Vergelijkbare termen
Duurzame landbouw
Gebruikte bronnen: