Passiefhuis-isolatie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Passiefhuis-isolatie betreft hoogwaardige thermische isolatie die als onderdeel van de luchtdichte gebouwschil essentieel is voor het realiseren van een passiefhuis met minimale energievraag voor verwarming en koeling.
Omschrijving
Isolatie in een passiefhuis is van cruciaal belang om warmteverlies in de winter te beperken en oververhitting in de zomer te voorkomen. De isolatielaag omvat doorgaans de gevels, het dak en de vloer of fundering en dient zorgvuldig en zonder onderbrekingen te worden aangebracht om koudebruggen te vermijden. Samen met een hoge luchtdichtheid zorgt de optimale isolatie ervoor dat de warmte van interne bronnen (bewoners, apparaten) en passieve zonnewinst grotendeels volstaat om het gebouw op een comfortabele temperatuur te houden, waardoor nauwelijks tot geen actief verwarmings- of koelsysteem nodig is. De vereiste isolatiewaarden zijn significant hoger dan bij traditionele bouw.
Eisen en Materialen
Om aan de passiefhuisstandaard te voldoen, worden zeer hoge eisen gesteld aan de isolatiewaarden van de gebouwschil. Dit wordt uitgedrukt in een lage U-waarde voor specifieke bouwdelen (bijvoorbeeld ≤ 0,10 W/m²K voor muren, vloeren, daken) of een hoge RC-waarde (bijvoorbeeld > 10 m²K/W voor de schil). Ook de isolatie van ramen en deuren, vaak met drievoudige beglazing en geïsoleerde kozijnen, is essentieel (bijvoorbeeld U-waarde ramen inclusief kozijn ≤ 0,80 W/m²K). Diverse materialen met uitstekende thermische eigenschappen worden toegepast, waaronder geëxpandeerd polystyreen (EPS), geëxtrudeerd polystyreen (XPS), polyurethaanschuim (PUR), polyisocyanuraat (PIR), minerale wol en cellulair glas. De keuze voor materiaal hangt af van de toepassing (gevel, dak, vloer) en specifieke projecteisen, maar optimale isolatie en het voorkomen van koudebruggen staan centraal.
Vergelijkbare termen
Energieneutrale isolatie |
Duurzame isolatie
Gebruikte bronnen: