Partikelgrootte-analyse
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Partikelgrootte-analyse, ook wel deeltjesgrootteverdeling of korrelverdeling genoemd, is een methode om de grootte van de individuele deeltjes in een materiaal te bepalen en de verdeling daarvan weer te geven.
Omschrijving
Deeltjesgrootteanalyse is een belangrijke techniek in diverse industrieën, waaronder de bouw. Het wordt gebruikt om materialen zoals zand, grind, cement en andere poedervormige stoffen te karakteriseren. De bepaling van de deeltjesgrootte beïnvloedt materiaaleigenschappen zoals stromingsgedrag, reactiviteit en samendrukbaarheid. In de bouwsector is dit cruciaal voor het ontwerpen en produceren van hoogwaardige bouwmaterialen zoals beton, asfalt en mortel. Een veelgebruikte methode voor deeltjesgrootteanalyse is zeefanalyse, waarbij het monster door een reeks zeven met verschillende maaswijdtes wordt geschud. Andere methoden zijn onder meer directe beeldanalyse en statische lichtverstrooiing (laserdiffractie).
Toepassingen en methoden
Partikelgrootteanalyse wordt in de bouw toegepast op diverse materialen, zoals cementklinkers, chemicaliën, bouwmaterialen, vulstoffen, granulaten en zand. Verschillende analysetechnieken zijn beschikbaar, waaronder zeefanalyse, directe beeldanalyse en laserdiffractie. Zeefanalyse is een traditionele en veelgebruikte methode waarbij deeltjes gescheiden worden op basis van hun grootte door middel van gestapelde zeven met verschillende maaswijdtes. De zeefanalyse wordt uitgevoerd totdat het gewicht op elke zeef constant blijft. Het resultaat geeft inzicht in de korrelverdeling, wat essentieel is voor het voorspellen van eigenschappen zoals sterkte en waterdoorlatendheid van bouwmaterialen.
Vergelijkbare termen
Korrelverdeling
Gebruikte bronnen: