Oppervlakte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Oppervlakte is de maat voor de grootte van een tweedimensionaal vlak, uitgedrukt in vierkante eenheden zoals vierkante meters (m²).
Omschrijving
In de bouwkunde is oppervlakte een essentieel begrip voor het berekenen van de omvang van ruimtes en bouwkundige elementen zoals vloeren, muren en daken. Het bepaalt mede de benodigde hoeveelheid materialen en de bijbehorende kosten. De basis voor oppervlakteberekening is het vermenigvuldigen van lengte en breedte bij rechthoekige vormen.
Verschillende Oppervlaktebegrippen
In de bouw- en vastgoedsector worden verschillende oppervlaktebegrippen gehanteerd, vaak gedefinieerd volgens normen zoals NEN 2580. Voorbeelden hiervan zijn Bruto Vloeroppervlakte (BVO), Netto Vloeroppervlakte (NVO) en Gebruiksoppervlakte (GO). Het BVO meet de totale vloeroppervlakte van een gebouw gemeten langs de buitenmuren, inclusief constructiedelen. NVO is de vloeroppervlakte gemeten tussen de binnenmuren, exclusief niet-bruikbare delen zoals grote trapgaten of schachten. GO is het bruikbare oppervlak van een woning of gebruiksfunctie.
Berekening van Oppervlakte
De berekening van oppervlakte hangt af van de vorm van het vlak. Voor een rechthoek of vierkant wordt de oppervlakte berekend door de lengte met de breedte te vermenigvuldigen. Voor complexere vormen, zoals een driehoek of cirkel, gelden specifieke formules. Bij het berekenen van oppervlaktes in de bouw, bijvoorbeeld voor wanden of plafonds, meet men de lengte en hoogte van het oppervlak en vermenigvuldigt deze waarden. Nauwkeurige metingen zijn cruciaal, zeker bij het bepalen van oppervlaktes voor bouwtekeningen of plattegronden.
Vergelijkbare termen
Vierkante meters
Gebruikte bronnen: