Oor
Definitie
Een oor is een uitstekend deel van een bouwkundig element, vaak gebruikt om onderdelen te bevestigen of te verankeren.
Omschrijving
Een oor is een klein maar functioneel onderdeel dat vaak wordt toegepast in bouwkundige constructies. Het bestaat meestal uit een uitstekend stuk metaal, hout of kunststof dat aan een groter element is bevestigd. Oren worden gebruikt om onderdelen zoals balken, platen of frames te verankeren of te verbinden met andere componenten. Ze kunnen ook dienen als bevestigingspunten voor kabels, kettingen of andere mechanische onderdelen.In de praktijk worden oren vaak aangetroffen in dragende constructies, zoals bij het bevestigen van stalen balken aan betonnen muren of bij het monteren van prefab-elementen. Ze zijn ontworpen om belastingen over te dragen en zorgen voor stabiliteit en stevigheid in de constructie. Onderhoud van oren is belangrijk om corrosie of slijtage te voorkomen, vooral bij metalen varianten. Regelmatige inspectie en eventueel schilderen of coaten kan de levensduur verlengen.Een veelvoorkomend probleem bij oren is overbelasting, wat kan leiden tot scheuren of breuken. Daarom is het essentieel om bij het ontwerp rekening te houden met de verwachte belastingen en de juiste materialen te kiezen. Voorbeelden van toepassingen zijn te vinden in bruggenbouw, waar oren worden gebruikt om stalen kabels te bevestigen, of in de scheepsbouw, waar ze dienen als bevestigingspunten voor tuigage.
Vergelijkbare termen
Bevestigingshaak