Onderkant
Definitie
De onderkant is het laagste gedeelte of het onderste oppervlak van een constructie, element of voorwerp.
Omschrijving
De onderkant van een bouwkundig element kan verschillende eigenschappen hebben, afhankelijk van het materiaal en de functie ervan. Bij houten vloeren is de onderkant vaak ruw en onafgewerkt, terwijl bij plafonds de onderkant meestal afgewerkt is met bijvoorbeeld stucwerk of verf. De onderkant van een fundering rust op de grond en vormt de basis waarop de rest van de constructie rust. Het is belangrijk dat de onderkant van bouwelementen goed beschermd is tegen vocht en schade om duurzaamheid te garanderen.
Vergelijkbare termen
Bodem