Noodhuisvesting
Definitie
Noodhuisvesting verwijst naar tijdelijke woningen of onderkomens die snel worden gebouwd of ingericht om mensen te huisvesten in noodsituaties, zoals na rampen of tijdens acute woningnood.
Omschrijving
Noodhuisvesting wordt vaak gecreëerd met behulp van lichtgewicht, prefab materialen zoals hout, staal of kunststof, waardoor het snel en efficiënt kan worden opgebouwd. Deze constructies zijn meestal modulair van opzet, wat betekent dat ze eenvoudig kunnen worden uitgebreid of verplaatst.Toepassingen van noodhuisvesting zijn onder meer het opvangen van slachtoffers van natuurrampen (bijvoorbeeld aardbevingen of overstromingen), het huisvesten van vluchtelingen, of het bieden van tijdelijke oplossingen tijdens woningtekorten. Praktijkvoorbeelden zijn noodcontainers, noodwoningen van hout of staal, en zelfs omgebouwde gebouwen zoals leegstaande kantoren of scholen.Onderhoud en duurzaamheid zijn belangrijke aspecten, omdat deze constructies vaak onder tijdelijke omstandigheden worden gebruikt. Problemen kunnen ontstaan door beperkte isolatie, gebrek aan comfort of technische voorzieningen, en de uitdaging om de constructies langdurig bewoonbaar te houden. Innovaties richten zich op het verbeteren van energie-efficiëntie en het gebruik van recyclebare materialen.
Vergelijkbare termen
Tijdelijke huisvesting