Neorenaissance
Definitie
Neorenaissance is een architectuurstijl die in de 19e eeuw ontstond als een heropleving van de renaissancestijl uit de 15e en 16e eeuw. Kenmerkend zijn onder andere klassieke ornamenten, symmetrie, rondbogen, zuilen en timpanen.
Omschrijving
De neorenaissance stijl is te herkennen aan de combinatie van klassieke renaissance-elementen met moderne bouwmethoden. Gebouwen in deze stijl zijn vaak imposant en statig, met rijke versieringen en een symmetrische opbouw. Neorenaissance architectuur werd voornamelijk toegepast op overheidsgebouwen, musea en herenhuizen in Europa en de Verenigde Staten. Het gebruik van baksteen en natuursteen was typerend voor deze stijl, evenals grote ramen en spitsbogen. Onderhoud van neorenaissance gebouwen vereist vaak specialistische kennis van de historische materialen en bouwstijl om de oorspronkelijke pracht te behouden.
Vergelijkbare termen
Neoclassicisme