Nat-glasmethode
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De nat-glasmethode, ook bekend als floatmethode of floatproces, is een productietechniek waarbij gesmolten glas op een bad van vloeibaar tin wordt gegoten om een vlakke glasplaat te vormen.
Omschrijving
Bij de nat-glasmethode stroomt het gesmolten glas vanuit een oven continu op een ondiep bad van gesmolten tin. Omdat het glas op het tin 'drijft' (floats), verspreidt het zich en vormt het een oppervlak dat nagenoeg perfect vlak en parallel is. Tin is hiervoor geschikt omdat het chemisch niet reageert met glas, een geschikte dichtheid heeft en een lager smeltpunt dan glas. De dikte van de glasplaat wordt geregeld door de snelheid waarmee de stolende glasband van het tinbad wordt getrokken. Nadat het glas voldoende is afgekoeld (rond de 600°C), maar nog steeds beweegt, verlaat het het tinbad en ondergaat het een gecontroleerd afkoelproces, 'annealing' genoemd, om interne spanningen te verwijderen. Hierdoor ontstaat een 'vuurgepolijst' product met zeer gladde, parallelle oppervlakken. De onderzijde die op het tin lag, is spiegelglad en hoeft niet te worden nabewerkt, terwijl de bovenzijde soms nog wordt gladgemaakt. De resulterende glasplaten worden vervolgens op maat gesneden. Dit proces maakt de productie van grote glasplaten met hoge optische kwaliteit mogelijk en heeft andere methoden voor vlakglasproductie grotendeels vervangen.
Gebruikte bronnen: