Minoïsche architectuur

---

Definitie

Minoïsche architectuur verwijst naar de bouwstijl en architectonische kenmerken van de Minoïsche beschaving op het eiland Kreta tijdens het 3e tot 2e millennium voor Christus, gekenmerkt door complexe paleizen, open binnenplaatsen, labyrintachtige plattegronden, lichtschachten, fresco's en kleurgebruik.

Omschrijving

De Minoïsche architectuur, genoemd naar de legendarische koning Minos, vertoont unieke kenmerken die karakteristiek zijn voor de prehistorische Egeïsche beschaving. Paleizen zoals het paleis van Knossos en Fourni weerspiegelen de geavanceerde bouwtechnieken van die tijd, met meerdere verdiepingen, ingewikkelde lay-outs en technische innovaties zoals pijpleidingsystemen voor waterafvoer en fresco's die de muren sierden. Het gebruik van lichtschachten en open binnenplaatsen zorgde voor natuurlijke verlichting en ventilatie, terwijl de decoratieve elementen en kleuren een levendige en artistieke sfeer creëerden. Desondanks zijn er beperkte overblijfselen van Minoïsche architectuur, voornamelijk door de verwoesting van aardbevingen en invasies, waardoor wetenschappers zich baseren op archeologische vondsten en reconstructies om inzicht te krijgen in deze vroege architecturale erfenis.