Mes-en-groefverbinding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een mes-en-groefverbinding, ook bekend als tong-en-groefverbinding of veer-en-groefverbinding, is een houtverbinding waarbij delen over de lengte met elkaar worden verbonden door middel van een uitstekende rand (mes, tand, veer of messing) die precies in een ingefreesde gleuf (groef) past.
Omschrijving
Dit type verbinding wordt veel toegepast bij houten vloerdelen, wandpanelen en plafondpanelen om een sterke en naadloze koppeling te realiseren. De uitstekende rand, het 'mes' of de 'tong', wordt over de volle lengte aan de ene zijde van een plank gefreesd, terwijl aan de andere zijde over de volle lengte een corresponderende 'groef' wordt aangebracht. Wanneer de planken in elkaar worden geschoven, ontstaat een dichte verbinding die stabiliteit biedt en verschuivingen tegengaat. Naast de uitvoering met een vaste veer, waarbij het mes integraal deel uitmaakt van de plank, bestaat er ook een variant met een losse veer. Hierbij worden in beide te verbinden delen groeven gemaakt, waarin een apart stuk hout, de losse veer, wordt geplaatst. Dit type verbinding wordt doorgaans gelijmd.
Vergelijkbare termen
Tong-en-groefverbinding
Gebruikte bronnen: