Luchtkwaliteitsregeling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een luchtkwaliteitsregeling is een systeem dat in gebouwen wordt toegepast om de kwaliteit van de binnenlucht te bewaken en te regelen, veelal door middel van ventilatie en eventueel filtratie, met als doel een gezond en comfortabel binnenklimaat te realiseren.
Omschrijving
Een goede luchtkwaliteit is essentieel voor de gezondheid en het comfort van gebruikers van een gebouw. Factoren zoals CO₂-concentratie, vocht, fijnstof en vluchtige organische stoffen (VOC's) beïnvloeden de binnenluchtkwaliteit. Een luchtkwaliteitsregeling meet deze parameters en stuurt op basis hiervan ventilatiesystemen aan om vervuilde binnenlucht af te voeren en verse buitenlucht toe te voeren. Dit kan handmatig of automatisch gebeuren, bijvoorbeeld vraaggestuurd op basis van gemeten CO₂-niveaus. Naast ventilatie kunnen ook filters worden ingezet om de lucht verder te zuiveren van stofdeeltjes en andere verontreinigingen. Systemen voor luchtkwaliteitsregeling zijn vaak geïntegreerd met gebouwbeheersystemen en moeten voldoen aan geldende wet- en regelgeving, zoals vastgelegd in bijvoorbeeld het Bouwbesluit en Arbobesluit in Nederland, of regionale wooncodes en het Binnenmilieubesluit in Vlaanderen.
Belang en regelgeving
Een gezond binnenklimaat, gewaarborgd door goede ventilatie en luchtkwaliteit, is cruciaal omdat mensen een groot deel van hun tijd binnenshuis doorbrengen. Onvoldoende luchtverversing kan leiden tot gezondheidsklachten zoals hoofdpijn, vermoeidheid en luchtwegproblemen. Wettelijke kaders zoals het Bouwbesluit in Nederland en diverse regelgevingen in Vlaanderen (o.a. Binnenmilieubesluit, regionale wooncodes, EPB-regelgeving) stellen minimumeisen aan ventilatie en binnenluchtkwaliteit in gebouwen. In werklokalen gelden via de Arbowetgeving en het KB arbeidsplaatsen specifieke eisen, vaak gerelateerd aan maximale CO₂-concentraties. Deze regelgeving heeft als doel het risico op schadelijke gezondheidseffecten te verlagen en een aanvaardbaar comfortniveau te garanderen.
Parameters en systemen
De kwaliteit van binnenlucht wordt vaak beoordeeld aan de hand van indicatoren zoals CO₂-concentratie, die gezien wordt als een goede maatstaf voor de mate van luchtverontreiniging door menselijke aanwezigheid. Andere belangrijke parameters zijn onder meer vocht, fijnstof en vluchtige organische stoffen (VOC's). Verschillende normen, zoals ISO 16814, specificeren methoden om de binnenluchtkwaliteit uit te drukken en streefwaardes te bepalen. Ventilatiesystemen, variërend van natuurlijke ventilatie (systeem A) tot mechanische toe- en afvoer met warmteterugwinning (systeem D), spelen een sleutelrol bij het regelen van de luchtkwaliteit door het aan- en afvoeren van lucht. Moderne systemen maken vaak gebruik van sensoren, bijvoorbeeld CO₂-meters, om de ventilatie vraaggestuurd aan te passen en zo energieverspilling te minimaliseren en een doorlopend gezond binnenklimaat te realiseren.
Vergelijkbare termen
Luchtbehandeling
Gebruikte bronnen: