Luchtinlaatventiel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een luchtinlaatventiel is een ventiel of klep die wordt gebruikt om gecontroleerd verse buitenlucht toe te voeren in een ruimte, als onderdeel van een ventilatiesysteem.
Omschrijving
Luchtinlaatventielen, ook wel ventilatieventielen genoemd, regelen de toevoer van verse lucht, met name in mechanische ventilatiesystemen waar onderdruk wordt gecreëerd. Ze worden vaak toegepast in wanden of ramen en zorgen ervoor dat lucht met voldoende snelheid binnenkomt om goed te mengen met de binnenlucht, waardoor tocht wordt voorkomen. De grootte van de inlaatopening en de stand van het ventiel zijn bepalend voor het luchtpatroon en de luchtsnelheid.
Toepassingen en typen
Luchtinlaatventielen worden in diverse bouwtypen toegepast, waaronder woningen en stallen (varkens- en pluimveestallen). In woningen worden ze vaak als ventilatierooster in of boven ramen geïnstalleerd en kunnen handbediend, zelfregelend of elektronisch gestuurd zijn. Zelfregelende ventielen passen de luchtdoorlaat aan bij wisselende winddruk. Elektronisch gestuurde ventielen kunnen reageren op CO2- of temperatuurmetingen. In stallen zijn robuuste, gegalvaniseerde stalen luchtinlaten te vinden, soms met zijschermen om luchtlekken te voorkomen. Er zijn systemen die werken met padkoeling, waarbij lucht door vochtige pads wordt gezogen en afgekoeld, en waarbij de luchtinlaatventielen de stroom koelere lucht regelen.
Vergelijkbare termen
Luchtuitlaatventiel
Gebruikte bronnen: