Luchtdroging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Luchtdroging is het natuurlijk laten verdampen van vocht uit materialen door middel van luchtcirculatie en ventilatie, zonder het gebruik van mechanische hulpmiddelen zoals bouwdrogers.
Omschrijving
Bij bouwprojecten, zowel nieuwbouw als renovatie, wordt veel water gebruikt in materialen zoals beton, chape en stucwerk. Dit 'bouwvocht' moet uit de constructie verdwijnen om problemen zoals schimmel, muffe geuren, aantasting van isolatie of schade aan afwerkingsmaterialen te voorkomen. Luchtdroging is een methode om dit vocht te laten verdampen door simpelweg te zorgen voor voldoende luchtcirculatie en ventilatie, bijvoorbeeld door ramen en deuren open te zetten. Het is een kosteloze methode, maar de droogtijd kan aanzienlijk zijn, soms wel tot 18 maanden. Hoewel condensdroging door middel van bouwdrogers ook als 'natuurlijk' wordt omschreven omdat het geen schade veroorzaakt aan bouwmaterialen, wordt luchtdroging doorgaans gezien als de passieve methode waarbij geen apparatuur wordt ingezet om het proces actief te versnellen.
Luchtdroging versus machinale droging
Naast luchtdroging kan bouwvocht ook machinaal worden aangepakt, bijvoorbeeld met bouwdrogers. Bouwdrogers versnellen het droogproces aanzienlijk, van potentieel 18 maanden bij natuurlijke droging naar enkele weken of maanden. Bij koudere temperaturen (onder 12°C) is een traditionele bouwdroger mogelijk niet voldoende en kan een bouwdroger met warmtepomp nodig zijn. Het combineren van natuurlijke ventilatie met bouwdrogers is ook een optie om energiekosten te besparen op dagen met droog weer. Voor het inzetten van bouwdrogers bij verse zand-cement of betonvloeren geldt een wachttijd van minimaal 7 dagen uitharding, bij anhydrietvloeren minimaal 48 uur.
Gebruikte bronnen: