Loket
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
In de bouwkunde is een loket een constructie van bladlood op hellende daken, gebruikt voor een waterdichte aansluiting tussen het dakvlak en opgaand metselwerk, zoals een schoorsteen.
Omschrijving
Loketten bestaan uit trapsgewijs aangebrachte loden stroken die de aansluiting tussen een hellend dak en verticaal metselwerk waterdicht maken. De loden slabben, ook wel loketten genoemd, worden overlappend aangebracht om water af te voeren. Aan de bovenzijde worden ze in de lintvoegen van het metselwerk ingemetseld. Vroeger werden trotseerloodjes gebruikt om te voorkomen dat de punten van de loketten bij storm opwaaien. Door water dat bij loketten kan komen, zijn open stootvoegen in het metselwerk nodig voor afvoer.
Toepassing en details
Loketten worden toegepast bij dakonderbrekingen zoals schoorstenen of dakkapellen om de overgang tussen het dak en het opgaande metselwerk af te dichten. Ze worden met een haakboord in een gleuf in het metselwerk verwerkt en overlappen de loden afdichtingstrook. De hoogte van het lood dat opgaand metselwerk bedekt, is afhankelijk van de dakhelling. Water dat op een loket terechtkomt, wordt afgevoerd via open stootvoegen in het metselwerk, waarvan er per loket minimaal één aanwezig moet zijn.
Etymologie
Het woord 'loket' is afgeleid van het Middelnederlandse 'loke', wat afsluiting of afgesloten ruimte betekende. Dit stamt weer af van het verouderde werkwoord 'luiken', dat sluiten betekent.
Vergelijkbare termen
Balie
Gebruikte bronnen: