Lichtreflectie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Lichtreflectie is het verschijnsel waarbij zichtbaar licht dat op een oppervlak valt, wordt teruggekaatst.
Omschrijving
In de bouw is lichtreflectie belangrijk voor het beïnvloeden van de perceptie van ruimtes en het optimaliseren van verlichting. Materialen met verschillende reflectiecoëfficiënten (of lichtreflectiefactoren) worden gebruikt om de gewenste sfeer en functionaliteit te creëren. Een hogere reflectiecoëfficiënt betekent een grotere lichtreflectie. Overmatige lichtreflectie kan echter leiden tot verblinding of hinderlijke reflecties. Lichtreflectie wordt gemeten volgens specifieke normen, zoals ISO 7724-2.
Lichtreflectiefactor (Rv)
De lichtreflectiefactor (Rv), ook wel lichtreflectie waarde (LRV, LRW) of reflectiecoëfficiënt genoemd, geeft in een percentage aan in hoeverre het zichtbare licht door een oppervlak wordt gereflecteerd. Een waarde van 0% betekent volledige absorptie (zwart) en 100% volledige reflectie (wit). Deze factor is essentieel voor het beoordelen van de visuele helderheid en de energiebesparende eigenschappen van materialen. Specifieke richtlijnen kunnen eisen stellen aan minimale lichtreflectiefactoren voor bijvoorbeeld wanden, plafonds en vloeren om het gebruik van kunstlicht te beperken.
Toepassingen en materialen
Lichtreflectie is van belang bij diverse bouwmaterialen. Bij glas geeft de lichtreflectiefactor aan hoeveel zichtbaar licht het glas weerspiegelt, zowel naar binnen (intern) als naar buiten (extern). Zonwerend glas heeft bijvoorbeeld een hogere reflectiecoëfficiënt om minder zonlicht door te laten en zo oververhitting te voorkomen. Ook bij plafondsystemen speelt lichtreflectie een rol; materialen met een hoge lichtreflectie kunnen bijdragen aan een optimale verlichting en efficiënte werk- of leeromgevingen. De reflectiecoëfficiënt van bodemoppervlakken buiten een gebouw kan eveneens invloed hebben op de hoeveelheid daglicht die het gebouw binnenkomt.
Vergelijkbare termen
Reflectie
Gebruikte bronnen: