Landhoofd
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een landhoofd is een constructie aan het einde van een brug, sluis of viaduct die de overgang vormt van het grondlichaam naar het kunstwerk en dient als ondersteuning van de bovenbouw.
Omschrijving
Het landhoofd, soms ook bruggenhoofd of walhoofd genoemd, is een essentieel onderdeel bij bruggen, sluizen en viaducten. Het landhoofd ondersteunt de bovenbouw van de brug en zorgt voor de aansluiting met het omliggende land of grondlichaam. Naast het dragen van verticale belastingen van de brug, moet een landhoofd ook horizontale krachten, zoals gronddruk, weerstaan. De constructie van een landhoofd kan variëren. Bij lagere landhoofden kan een talud volstaan, terwijl hogere landhoofden vaak voorzien worden van verticale wanden. Belangrijke onderdelen van een landhoofd kunnen zijn: de landhoofdbalk (waar de brug op rust), vleugelwanden (voor de aansluiting op het talud) en stootplaten. De fundering van een landhoofd kan bestaan uit palen, die soms schuin (in schoorstand) worden geplaatst.
Toepassingen en constructie
Landhoofden worden toegepast bij diverse soorten kunstwerken waar een overgang van land naar een constructie over water of een hindernis nodig is. Ze spelen een cruciale rol in het overbrengen van belastingen van de brug naar de fundering en het keren van het grondlichaam. Bij beweegbare bruggen, zoals basculebruggen, kan een landhoofd tevens een kelder bevatten voor het bewegingswerk en contragewicht. Het ontwerp en de constructie van een landhoofd zijn afhankelijk van factoren zoals de hoogte van de brug, de ondergrond en de krachten die erop werken. Aanbruggen kunnen worden gebruikt om de hoofdoverspanning van een brug te verbinden met het landhoofd, waardoor de lengte van de eigenlijke brug beperkt kan blijven.
Vergelijkbare termen
Keermuur
Gebruikte bronnen: