Lamelloverbinding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een lamelloverbinding is een methode om houten delen blind te verbinden door middel van ingefreesde sleuven waarin platte houten lamellen worden geplaatst en verlijmd.
Omschrijving
Bij een lamelloverbinding worden in beide te verbinden houten delen precieze, halve cirkelvormige uitsparingen gefreesd met een speciale lamellenfrees. In deze sleuven worden platte, veelal beukenhouten lamellen aangebracht, meestal in combinatie met houtlijm. De lamellen zorgen voor een vergroting van het lijmoppervlak en voor een nauwkeurige positionering van de te verbinden delen. Dit resulteert in een sterke en stabiele verbinding die aan de buitenkant onzichtbaar is. De methode wordt veel toegepast in de meubelmakerij voor onder andere kasten, tafels en plankconstructies. Het gebruik van een lamellenfrees met instelbare diepte en hoek is essentieel voor het maken van deze verbindingen.
Typen lamellen
Lamellen zijn verkrijgbaar in verschillende standaardmaten, aangeduid met nummers zoals 0, 10 en 20. Hoe hoger het nummer, hoe groter de lamel en hoe dieper de benodigde freesgroef is. Lamellen zijn vaak gemaakt van beukenhout.
Werking lamellenfrees
Een lamellenfrees is een elektrisch gereedschap specifiek ontworpen voor het maken van de sleuven voor lamellen. De machine maakt nauwkeurige, halve cirkelvormige uitsparingen in het hout. Belangrijke kenmerken van een lamellenfrees zijn onder andere het vermogen van de motor, het toerental, de verstelbaarheid van de freesdiepte (vaak met presets voor de standaard lamelmaten) en de mogelijkheid om onder verschillende hoeken te frezen. Een geleidingsstuk helpt bij het nauwkeurig frezen en een stofopvangzak of -poort zorgt voor het afvoeren van zaagsel.
Vergelijkbare termen
Deuvelverbinding
Gebruikte bronnen: