Kruipruimte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een kruipruimte is een lage ruimte onder de begane grondvloer van een gebouw, gelegen tussen de bodem en de onderkant van de vloer, met een minimale hoogte van 50-60 cm.
Omschrijving
De kruipruimte dient als buffer tussen de begane grondvloer en de ondergrond en biedt ruimte voor het aanleggen en bereikbaar houden van leidingen zoals gas, water, elektriciteit en afvoeren. Daarnaast helpt de luchtlaag in de kruipruimte de invloeden van vocht en kou vanuit de bodem te verminderen en kan het de woning beschermen tegen ongedierte en schimmels vanuit de grond. Toegang tot de kruipruimte vindt meestal plaats via een kruipluik in de begane grondvloer, vaak in de hal.
Ventilatie van de kruipruimte
Goede ventilatie van de kruipruimte is belangrijk om vochtproblemen en nare geurtjes te voorkomen. Dit kan op verschillende manieren worden gerealiseerd, bijvoorbeeld door het aanbrengen van ventilatieroosters in de buitenmuren, net boven het maaiveld. Deze roosters zorgen voor luchtcirculatie, wat helpt de ruimte droog te houden en nare luchtjes te verdrijven. Soms wordt mechanische ventilatie toegepast waarbij ventilatoren lucht verplaatsen. Het aantal benodigde ventilatiepunten kan variëren, maar een richtlijn is één ventilatiekoker per 12 m², al is maatwerk door een specialist aan te raden.
Isolatie van de kruipruimte
Het isoleren van de kruipruimte kan bijdragen aan energiebesparing en verhoogd comfort in huis. Er zijn twee methoden: vloerisolatie, waarbij de onderkant van de begane grondvloer wordt geïsoleerd, en bodemisolatie, waarbij isolatiemateriaal op de bodem van de kruipruimte wordt aangebracht. Vloerisolatie isoleert over het algemeen beter, terwijl bodemisolatie een oplossing kan zijn bij een beperkte kruipruimtehoogte. Materialen zoals isolatievlokken, parels of isolatiematrassen kunnen hiervoor gebruikt worden. Isolatie helpt warmteverlies via de vloer te beperken en optrekkend vocht te voorkomen.
Vergelijkbare termen
Kelder
Gebruikte bronnen: