Kloosterhof
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een kloosterhof, ook wel pandhof of claustrum genoemd, is een besloten binnenplaats of tuin die wordt omsloten door de gebouwen van een klooster of een kloostergang bij een kerk.
Omschrijving
De kloosterhof is vaak centraal gelegen binnen een kloostercomplex. De hof kan zijn ingericht als kloostertuin, geplaveide binnenplaats of plein. In het midden bevindt zich regelmatig een waterput of -bekken voor het opvangen van regenwater. Rondom de kloosterhof bevindt zich meestal een overdekte kloostergang (claustrum) met arcades. Deze gang biedt toegang tot verschillende ruimten in het klooster, zoals de kerk, refter (eetzaal), kapittelzaal en slaapzaal. De kloostergang wordt gebruikt als verbindingsgang, maar biedt ook beschutting. Historisch gezien diende de kloosterhof soms ook als begraafplaats. Het woord 'klooster' is afgeleid van het Latijnse 'claustrum', wat 'afgesloten plaats' betekent.
Toepassing en Architectuur
Kloosterhoven komen voor bij de meeste oudere kloosters en bij kapittelkerken die een kloostergang bezitten. Ze vormen een belangrijk architectonisch element en dragen bij aan de structuur van het kloostercomplex. Het ontwerp van de kloosterhof en de omliggende gebouwen is vaak gericht op het creëren van een rustige en harmonieuze omgeving. Tegenwoordig worden de principes van een kloosterhof soms toegepast in moderne architectuurprojecten, zoals woon-zorgcentra, om een omsloten binnentuin te creëren die als hart van het gebouw fungeert en de omliggende functies verbindt. Ook in woonwijken kan het idee van 'kloosterhofjes' worden gebruikt om plekken voor verblijf en ontmoeting te creëren die aansluiten bij het karakter van de omgeving.
Vergelijkbare termen
Binnenplaats
Gebruikte bronnen: