Klei
Definitie
Klei is een fijnkorrelig sedimentair gesteente dat voornamelijk bestaat uit kleimineralen en wordt gebruikt in de bouw voor onder andere bakstenen, dakpannen en mortel.
Omschrijving
Klei is een natuurlijk materiaal dat ontstaat door de verwering van gesteenten en bestaat uit zeer kleine deeltjes (kleiner dan 0,002 mm). Het heeft een hoge plasticiteit wanneer het nat is, waardoor het gemakkelijk te vormen is. Klei wordt al eeuwenlang gebruikt in de bouw, vooral voor het maken van bakstenen en dakpannen. Het wordt gemengd met water en eventuele toevoegingen, zoals zand, om de gewenste consistentie te bereiken. Na het vormen wordt het gebakken in een oven, waardoor het hard en duurzaam wordt.Klei heeft goede isolerende eigenschappen en is bestand tegen hoge temperaturen, wat het geschikt maakt voor gebruik in metselwerk en keramische producten. Het materiaal is echter gevoelig voor vorstschade en kan krimpen of uitzetten bij vochtveranderingen, wat zorgvuldig ontwerp en onderhoud vereist. In moderne bouwprojecten wordt klei ook gebruikt in leemstuc en als duurzaam alternatief voor beton.
Vergelijkbare termen
Leem